Notka od autora: To był mój pierwszy fick jaki napisałam :> mam do niego spory sentyment a teraz poddaje go waszej ocenie. Na koniec dodam że mam jeszcze na swoim koncie dwa o tej samej tematyce

Dlaczego każesz mi cierpieć w taki okrutny sposób?Nie dajesz znaku życia od dwóch tygodni przez co nie mogę się na niczym skupić, oprócz wiecznie powracającego obrazu przedstawiającego twoją minę gdy zobaczyłeś mnie w tej niezręcznej sytuacji.
Głupia chwila słabości.Za duża ilość alkoholu i człowiek głupieje.Ludzki błąd, którego Bóg najwyraźniej nie zauważył podczas procesu tworzenia naszej rasy.
Rei dlaczego musiałeś wpaść do tego cholernego pokoju gdy akurat dobierałem się do Uruhy?
-Nie chciałem tego-jak mantrę powtarzam to sobie na głos wpatrując się w drzwi naszego wspólnego mieszkania mając nadzieję,że wreszcie doczekam się dźwięku kluczy w zamku i ujrzę w nich ciebie.
I gdy wreszcie następuje ten moment, nie potrafię nic z siebie wydusić mimo, że przez ten cza tyle razy układałem sobie w głowie słowa przeprosin.Wpadam w twoje ramiona nie zwracając uwagi na to, że są otwarte drzwi.Nogi mi drżą ze zdenerwowania.A jeżeli wróciłeś tylko po swoje rzeczy?
Widzisz to i dopiero w tym momencie postanawiasz zdjąć słuchawki z uszu.Z malutkich głośniczków słyszę swój śpiew.A jednak tęskniłeś za mną?Po tym wszystkim co zrobiłem.Na twojej twarzy jak zwykle maluje się obojętność której tak bardo mi brakowało.
-Rei…ja przepraszam…-dukam niczym pijany próbując powstrzymać łzy cisnące się do oczu-Ja nie…
-Spokojnie-przerywasz mi tuląc mnie do siebie.Może i lepiej?Co niby miałem mówić w takiej sytuacji.
Twoje słowa działają jak najsilniejszy narkotyk.Od razu poczułem ,że już wszytko będzie lepiej. Poczułem że mi wybaczyłeś.

*

Notka od autora: To był mój pierwszy fick jaki napisałam :> mam do niego spory sentyment a teraz poddaje go waszej ocenie. Na koniec dodam że mam jeszcze na swoim koncie dwa o tej samej tematyce
Dlaczego każesz mi tak cierpieć w tak okrutny sposób?Czy on naprawdę tak ci się podoba, czy tylko alkohol ci kazał to zrobić?
Cały czas próbuję wierzyć w to, że ty tego nie chciałeś.Niestety w takich momentach od razu przed oczami staje mi wasz obraz.Uruha spokojnie poddaje się twojemu dotykowi i pocałunkom, po czym oddaje ci je z jeszcze większą natarczywością niż ty.
Po tym incydencie nie chciałem wracać do naszego mieszkania, a może zwyczajnie brak mi było odwagi.
-Reita, idź z nim pogadać- mówi spokojnie Kai.I to te słowa cały czas powtarza od dwóch tygodni.I gdy wreszcie decyduję się na to spotkanie.Gdy wreszcie staję przed drzwiami mieszkania ponownie brak mi odwagi aby je otworzyć.Wtedy z ipoda, którego słuchawki tkwiły w moich uszach dobiega mnie twój głos.Spokojnie wsłuchuję się w „Cassis” przy ,którym zasypiałem podczas tych samotnych nocy.Przybieram swój codzienny wyraz twarzy i powoli wkładam klucz do zamka.Po chwili już spokojnie otwieram drzwi i zaglądam do środka.Przez moment przyglądam się tobie i ty czynisz to samo.Nie mija nawet pół minuty a ty zrywasz się z kanapy i podbiegasz do mnie po czym wtulasz się w moje ciało.Nie pozwalam niczego po sobie poznać, może to taka moja bariera ochronna?
- Rei…ja przepraszam…-twój głos drży i jest znacznie delikatniejszy od tego, którym posługujesz się na co dzień-Ja nie…
-Spokojnie-przerywam ci, przytulając się do siebie.Czuję jak powoli rozluźniasz mięśnie, uspakajając się.Po tym jak reagujesz widzę ,że ty tego nie chciałeś. Widzę, że żałujesz tego co się stało. I wszystkie moje wątpliwości nikną gdy wiem, że jesteś znowu przy mnie…

Ostatnio edytowany przez Shiokox3 (2010-05-17 21:31:47)