Następna osoba, która szantażuje nas komentarzami. xD

Co do opowiadania.. cóż. Zaskoczyłaś mnie paringiem. Co z tego, że kompletnie tego nie widzę, ale przynajmniej jest oryginalnie.
Druga rzecz, którą mnie zabiłaś - ślub Z DARĄ?!
No cóż..
Ale wydaje mi się, że do tego ślubu nie dojdzie. No, bo chyba nie zrobisz czegoś w stylu Wedding Dress? Już sobie wyobrażam, Daesung ze złamanym sercem. Tylko takiego wytulić.
Ogółem opowiadanko fajne. W niektórych momentach trochę raził mnie brak przecinków, ale tam można przymknąć na to oko. W każdym bądź razie jestem dumna ze swojego maknae.

Nawet mi się podobało choć zaskoczyłaś mnie tym paringiem. Jakoś nigdy nie przyszedł mi on do głowy. I powtórzę sie DARA?????? mam nadzieję,  że do ślubu jednak nie dojdzie. Czekam na ciąg dalszy bo miło i lekko mi się to czytało

Szantażowanie nas komentarzami jest złe, ot.
A fik jest fajny, a od kiedy wspomniałaś o uśmiechu już wiedziałam, że to Dae miałaś na myśli. No i na koniec potwierdziły się moje przypuszczenia. Cóż, ja tam mam nadzieję, że niezależnie od ilości komentarzy zobaczymy ciąg dalszy ^^

Tytuł: Następny dzień
Seria: I need a… boy?
Pairing: Tae x Sandara/ Tae x Dae
Kategoria: PG
Typ:fluff(?)
Ostrzeżenia: chyba brak
Od autorki: Widocznie spodobało wam się to jeżeli wstawiam kolejny rozdział. Miłego czytania… Mam jeszcze jedną Gtop'ową miniaturkę w zanadrzu ale chwilowo za dużo opowiadań jest wstawianych dlatego jej nie dodam xd

Obudziłem się z ogromnym bólem głowy i tobą wtulonym w moje ramię. Twoje włosy łaskotały mnie po policzku. Czułem jakbym miał w głowie jedną wielką czarną dziurę. Nie pamiętałem jak doprowadziliśmy do tej całej absurdalnej sytuacji w której się właśnie znajdowaliśmy. Delikatnie wyswobodziłem się z twojego objęcia tak by cię nie obudzić i wstałem z łóżka. Szybko wciągnąłem na siebie bokserki i z ciuchami w ręku udałem się do łazienki. Zimny prysznic pozwolił poukładać myśli i obudzić się do końca. Na wspomnienie twojego zadowolenia gdy błądziłeś dłońmi po całym moim ciele zrobiło mi się cieplej.
Gdy wyszedłem z pomieszczenia ty już siedziałeś ubrany w salonie i wyraźnie na mnie czekałeś.
-To co było wczoraj- zacząłem siadając obok ciebie
-To co się zdarzyło ja to wszystko…
-Obydwoje byliśmy pijani- przerwałem ci.
-Tae to nie ma nic do rzeczy. Zrobił bym to gdybyśmy byli trzeźwi. Alkohol dodał mi tylko odwagi. Chciałem żebyś wiedział co czuję. Chciałem zrobić to już dawno ale bałem się, a teraz zbliża się twój ślub i wiedziałem, że lada moment może być już za późno.
-Ale Dae..-nie dałeś mi dokończyć
-Jutro weźmiesz ślub z Sandarą. Pamiętasz jak ją zachwalałeś? Pamiętasz jak się cieszyłeś gdy przyjęła twoje oświadczyny? Jutro spełnią się twoje marzenia a ja będę się z tego cieszył. Teraz przynajmniej wiesz jaki jest mój stosunek do ciebie.- uśmiechnąłeś się w ten zapierający dech w piersiach spokój i ścisnąłeś moją dłoń. Krótko w takim miłym geście- Będę już szedł- Wstałeś z kanapy z zamiarem wyjścia.
-Zostań chociaż na śniadanie- mruknąłem cicho patrząc się na ciebie uważnie. To było głupie, że po takim wyznaniu proponuję ci zostanie i patrzenie na mnie jeszcze przez tyle razu ale ty bez żadnego  problemu zgodziłeś się i chwilę później jedliśmy już zrobione przez ciebie tosty, gadając o głupotach. Wyszedłeś dopiero późnym popołudniem gdy do mojego mieszkania przyszła Dara.
-Cały dzień spędziliście razem?- zapytała zajmując miejsce na moich kolanach i przytulając się do mnie.
-Można tak powiedzieć- odpowiadam cicho gdy dziewczyna składa pocałunek na moim policzku.
-Jutro o tej godzinie będziemy już małżeństwem.
-Tak- odpowiedziałem patrząc się gdzieś całkowicie w bok.
-Nie widzę w tej odpowiedzi entuzjazmu- mruczy trochę niezadowolona.
-Przeprasza, jestem trochę zmęczony po wczorajszej nocy. Wiesz ten cały wieczór, który wymyślili chłopacy. Pójdę trochę odpocząć.- Zeszła z moich kolan i poszła do kuchni. Lubiłem w Darze to, że nigdy się o nic nie dopytywała.
W sypialni rzuciłem się na łóżko i może to ja byłem przewrażliwiony ale pościel tak niesamowicie pachniała tobą.
-TaeYang weź się w garść. Jutro bierzesz ślub z najcudowniejszą dziewczyną jaką poznałeś – powtarzałem sobie cicho a mimo to  w mojej głowie brzmiał twój głos a ręka mimowolnie zawędrowała na czerwony ślad jaki pozostawiłeś na mojej szyi.
-Idiota z ciebie Desung.- dodałem po chwili wstając z łóżka i robiąc dwa kółka po pokoju by w końcu zając miejsce przy biurku i włączyć laptopa.
Nigdy nie okazywałem wobec ciebie zbędnych czułości dlatego nie mogłem pojąć dlaczego zauroczyłeś się właśnie we mnie. Tyle pięknych tancerek i przystojnych chłopaków na około a ty wybrałeś mnie.
Przeglądając zdjęcia na komputerze natknąłem się na jedno które wyjątkowo przykuło moją uwagę. Staliśmy przytuleni, najwyraźniej ciesząc się z czegoś. Przez dłuższy czas patrzyłem się po prostu na nasze złączone dłonie. Czy to wtedy się we mnie zakochałeś?
-Za dużo myślisz- burknąłem zdenerwowany na samego siebie. Miałem swoją Darę a przejmowałem się jakimś gówniarzem. Gówniarzem z fajnym ciałem i cudownym uśmiechem. Zdenerwowany kopnąłem w łóżko przez co tylko rozbolała mnie noga. Syknąłem z bólu ale najwyraźniej to mi było potrzebne, żeby się uspokoić. Ponownie położyłem się na łóżko i skierowałem wzrok na sufit. Gdyby nie TOP i Dragon  oraz ich chory pomysł z wieczorem kawalerskim nic by się nie stało. Chociaż kogo ja chciałem winić, przecież zapewniłeś mnie, że  i tak byś to zrobił.
-Tae pamiętasz o przymiarce garnituru?- dziewczyna zawołała z salonu po czym chwilę później znalazła się w sypialni i wtuliła we mnie dokładnie w ten sam sposób co ty.
-Pamiętam- uśmiechnąłem się do niej i pocałowałem ją w czoło. „Przecież wolisz dziewczyny” przeleciało mi przez myśl.
-Kochasz mnie jeszcze, czy już ci się znudziłam?- zapytała a moje serce zabiło szybciej. „Kocham ją nie podoba mi się żaden chłopak”  powtarzałem sobie w myślach
-Kocham- ściśniecie  żołądka i grymas na twarzy były mimowolne.
Do cholery co ty ze mną zrobiłeś?

też domagam się jakiegoś zwrotu akcji...mimo, że paring mi nie pasi xD
ogólnie dobra kontynuacja miłego w odbiorze stylu..tylko zauważyłam pare rzeczy, które sama bym poprawiła :

Twoje włosy łaskotały mnie po policzku

chyba lepiej by brzmiało "w policzek"
poza tym trochę to dziwne, że Tae wskoczył w bokserki i zaraz poszedł się myć xD
ale tym się nie musisz tak bardzo przejmować ^^'
i na koniec, gdzieś w tekście mignęło mi słowo "chłopacy", o ile wiem, mówi się "chłopcy"...lecz mogę się mylić

GoldFisz ma rację, nie powinno się pisać: "chłopacy" ^ ^
A co do samej treści, to tak nie może być. Gdzie tam, nie można unieszczęśliwiać Dae, nie można. Ja też chcę jakiegoś zwrotu akcji ;P Ale tak poza tym jest bardzo fajnie, podoba mi się ta forma wypowiedzi.

SunDae!!!!!  w końcu nigdy nie czytałem nic z tym pairingiem, ale jakoś tak nie wiem czemu podoba mi się... lekkie w stylu, niby o miłości, ale bardziej z fabułą niż o miłości. trudno mi to nazwać. Nie ma ciężkiego cierpienia nad tragiczną miłością a jest spokojne stwierdzenie faktów.

Nie podoba mi się tylko takie określenie Dae jako gówniarza.

Jak dla mnie mogłoby to się tu skończyć, historia pozostałaby niedopowiedziana w przyjemny sposób.

Poza wszystkim jednak - od groma błędów>< gdy mowa o dwóch facetach 'obaj' nie 'oboje'. Nawet jeśli jeden jest 'na dole', to mógłby się obrazić. Poza tym brak przecinków, literówki i pewne zdania ciutke nie brzmią.

Ogółem, naprawdę fajne. moja ocena włączając w to błędy do 4-

I nie wiem co wszyscy mają do pairingu.

Tytuł: Ślub?
Seria: I need a… boy?
Kategoria: PG13
Pairing: Tae x Sandara/ Tae x Dae
Typ:Fluff
Ostrzeżenia: chyba brak
Od autorki: Ostatnia część. Dzięki tym co wytrwali z „nami”. Miłego czytania…No i dedykuję rozdział Unnie Fall, która poganiała mnie żeby dodać tą część. Mam nadzieje, że nie będzie zła na swoje maknae ><

Hotelowy pokój urządzony był niezwykle gustownie. Tylko parę godzin dzieliło mnie od ślubu a ja siedziałem gapiąc się w ścianę i nie wiedząc co zrobić z samym sobą.  Ty pewnie oglądałeś telewizor, będąc parę pokoi dalej i niczym się nie przejmowałeś, a może też zastanawiałeś się jak to będzie gdy osoba, którą kochasz ożeni się.
Włączyłem radio licząc na to, że trafię na coś co mnie uspokoi. Jak na złość w radiu leciały same taneczne piosenki. Skakałem tak po stacjach bez większego entuzjazmuj do momentu w którym trafiłem na własną piosenkę.” I need a girl” zabrzmiało z odbiornika a ja jęknąłem cicho. Równo dwie godziny zostały do ślubu a ja nie pragnąłem nikogo innego niż ciebie.
-I need a boy- zanuciłem cicho wersję IU i uśmiechnąłem się do siebie. Do cholery co miałem zrobić aby nikogo nie skrzywdzić. Mówiłeś, że będziesz cieszył się moim szczęściem, ale skąd ja miałem wiedzieć co tak naprawdę w tym momencie sprawi mi szczęście. Jeszcze przed twoim wyznaniem wiedziałem, że będę szczęśliwy gdy Dara zostanie moją żoną, a teraz nie byłem tego pewien.  Ba nawet byłem bardziej przekonany, że tylko ty potrafisz dać mi szczęście.
W spisie gości odnalazłem pokój w którym był Seungri. To była chyba ostatnia deska ratunku.
-Tae nie szykujesz się?- zapytał zdezorientowany gdy otworzył mi drzwi.
-Maknae pomóż- mruknąłem wchodząc do środka i siadając na kanapie.
-Co jest?- zapytał troskliwie siadając naprzeciwko mnie .
-Chyba powinienem odwołać ślub. Zresztą w ogóle nie wiem co robić. Dae..
-A więc zrobił to- powiedziałeś cicho do siebie, łapiąc się za głowę, tym samym wprowadzając mnie w zdziwienie.
-Wiesz o wszystkim?
-Myślisz, że jedyny zwierzasz się maknae?- zapytał patrząc się na  mnie z politowaniem po czym wrócił jednak do tematu.-Dlaczego chcesz odwołać ślub?
-Mam takie wrażenie, że jeżeli teraz ożenię się z Darą, stracę coś ważnego.
-Mówiłem mu, żeby tego nie robił ale nie dał sobie przetłumaczyć- pokiwał głową z dezaprobatą po czym dodał.- Czujesz coś do niego?
-Jest dla mnie jak brat…
-Z bratem się nie bzyka.
-Ty!- czułem jak moje policzki robią się czerwone- podoba mi się. Jego uśmiech, ciało, sposób bycia.
-Zakochałeś się..
Naprawdę zakochałem się w tobie? W wiecznie szalonym chłopaku z uśmiechem anioła?
-Co z Darą?- zapytałeś w końcu.
-Nie wiem, właśnie tego do cholery nie wiem. Powinienem do niej iść i pogadać, ale..
-Ale?- Seungri wyraźnie się niecierpliwił.
-Ale chyba boję się jej reakcji.
-Idź do niej teraz, a potem idź do DaeSunga i powiedz mu to co powiedziałeś tu.
Wyszedłem z jego pokoju zmotywowany do działań ale gdy stanąłem przed jej pokojem zacząłem mieć znowu obawy. W końcu wziąłem głęboki wdech i zapukałem do drzwi, a gdy usłyszałem „proszę” wszedłem do środka.
-Ty nie gotowy?- zapytała wychylając się zza parawanu.
-Przyszedłem o tym porozmawiać.- zacząłem cicho.
-Coś ci nie pasuje? Można jeszcze zmienić- wyszła zza zasłony ukazując się w pięknej, białej niczym śnieg sukni.
-To znaczy..Ja… -kolejny głęboki wdech-ślubu nie będzie.
-Żartujesz?- zapytała zaskoczona
-Wydaje mi się, że ten ślub to pomyłka. Znaczy…
-Pomyłka?!- krzyknęła wyraźnie wściekła.- To ty jesteś jedna wielka pomyłka!- podeszła do mnie i uderzyła mnie otwartą dłonią w twarz. Nawet nie starałem się ominąć cios, wiedziałem, że zasłużyłem na niego. W jej oczach błyszczały łzy. – Chciałeś się zabawić czy co? Po co mnie tyle czarowałeś? Po co oświadczyłeś się mi?- zdjęła z palca pierścionek, który jej wręczyłem i rzuciła nim we mnie.
-Przepraszam.- z momentu na moment czułem się coraz gorzej.
-Wynoś się z tond! Nie chcę cię znać!- wyszedłem w pośpiechu z pokoju a po chwili usłyszałem jak na zamkniętych drzwiach za mną roztrzaskuje się jakieś szkoło.
Idąc w stronę twojego pokoju stresowałem się jak przed jakimś egzaminem. Czułem jak drżą mi nogi.
-Wejdź-otwierasz drzwi zaraz po moim puknięciu.
-Ślubu nie będzie- mówię patrząc się ci prosto w oczy.
-Twój policzek?- zapytałeś się, kładąc swoją dłoń na nim a pieczenie automatycznie przechodzi.
-Dara -mruczę cicho, zamykając oczy. Twój dotyk sprawił, że miałem ochotę się uśmiechnąć- Musiałem to zrobić. Zdałem sobie sprawę, że to nie Sandara da mi szczęście.
Wychyliłem się lekko do przodu i pocałowałem cię w usta. Delikatnie, z czułością, a ty odwzajemniasz go.
-Nie żartujesz?- pytasz w końcu odrywając się ode mnie
-Teraz już nie-wplotłem jedną dłoni w twoje włosy a drugą odnajduję twoją i łącze je razem.- Chyba się zakochałem- mruczę cicho tuląc cię do siebie.
*
Parę dni później gdy leżymy przytuleni w mojej a raczej naszej sypialni w radiu ponownie zaczyna lecieć „I need a girl”. Krzywisz się lekko a ja uśmiecham się do ciebie i wyłączam odbiornik.
-Boy, I need a boy- nucę cicho do twojego ucha, a na twoje usta ponownie wraca uśmiech.
-Kocham cię-szepczesz cicho a ja czuję, że się rumienię.

aa, końcówka była słodka. To ostatnie zdanie. Naprawdę. Ah.
I nie, nie jestem zła na swoje maknae. Ogółem, opowiadanie podobało mi się, aczkolwiek było parę błędów, które raziły w oczy, między innymi, to co wymieniła GoldFish.
Tak, fajny pomysł z tym radzeniem się maknae. Zazwyczaj to inni członkowie radzą się Tae, a tu.. hehe.
I dobrze, że skończyło się szczęśliwie. Nie darowałabym, gdyby skończyło się jak w mv do "Wedding Dress".
To teraz unnie Fall czeka na te G-TOPowe miniaturki. : )

Viciu spowiednik nie no normalnie podobało mi się . Dara sprzedała Słoneczku liścia o niedobra, ale rozumiem ją, ja bym walnęła z piąchy, nie mniej cudownie, ze ślubu nie będzie