tytuł: Kraina snów
kategoria: PG
paring: brak.
typ: oneshot
informacje: bo Susie chciała przeczytać. xD


- Gdzie ja jestem? – Zapytał niczym etatowa księżniczka, lecz jego pytanie odbiło się tylko echem po pustej, jak mu się wydawało przestrzeni.
- Halo! Gdzie ja jestem? – Spróbował po raz drugi.
- Znajdujesz się w Krainie Snów. – Odpowiedziała niska kobieta, z doczepionymi skrzydełkami i różową różdżką, która niewiadomo skąd pojawiła się tuż przed nim.
- Kim Ty… - zaczął niepewnie.
- Ja jestem Dobrą Wróżką. – Rzekła z dumą kobieta, wypinając pierś do przodu.
- Z siekierą? – Zapytał ostrożnie.
- Widzisz TaeMinie jak ty mało wiesz o Dobrych Wróżkach, ale mniejsza z tym, witam Cię w moim (poniekąd) królestwie. W miejscu gdzie tworzą się sny, lepsze, gorsze, ale jednak sny.
- To, co ja tutaj robię? – Spytał.
- Jesteś tutaj, ponieważ podświadomie pragnąłeś się tutaj znaleźć, dobra kochanieńki starczy tych pytań. Oprowadzę Cię teraz, lecz najpierw musimy stosownie Cię ubrać.
I tak rach ciach ciach z pomocą czarodziejskiej różdżki TaeMin zmienił się w ubraną w różowy kostium baletowy, skrzydełka i tiarę TaeMinkę.
- Przepraszam, Dobra Wróżko…
- Mów mi ciociu eF. – Przerwała mu.
- No, więc ciociu eF, nie wydaje się cioci, że ten strój jest mało odpowiedni dla siedemnastoletniego chłopaka?
- Niestety, męskich wersji nie posiadamy, musisz przemęczyć się w tym.
(Tak naprawdę ciocia eF posiadała kilka męskich kompletów, ale nie miała zamiaru psuć sobie widoków)
Na jego twarzy malowało się zażenowanie, lecz po chwili ustąpiło ono miejsca uldze. Uldze, że chłopaki tego nie widzą. Nie raz stroili sobie żarty z delikatnej urody TaeMina, a gdyby zobaczyli ubranego go w „to" to już na pewno nie daliby mu świętego spokoju.
- Gotów? Tak? To zaczynamy wycieczkę! – Krzyknęła radośnie.
Prowadzała go po wszystkich uliczkach, zaułkach, zakamarkach i pokoikach, pokazywała, co w danym pomieszczeniu się robi i do czego służą wymyślne wichajstry. Pokazała mu galerię „sław" gdzie w szklanych kulach mógł zobaczyć m.in. senne wersje przygód Myszki Miki i Kaczora Donalda. TaeMin był oczarowany tym wszystkim (no nie licząc tej kiecki i dodatków), ale jedna rzecz nie dawała mu spokoju. Mianowicie, dlaczego Dobra Wróżka a.k.a ciocia eF porusza się wszędzie z tą siekierą?
- Ciociu eF, dlaczego ciocia chodzi wszędzie z siekierą? – Zapytał.
- To długa historia.
- Mamy czas. – Nalegał.
-  No dobrze skarbie, usiądź. – Nakazała.
- Wszystko zaczęło się od tego, jak pewnego razu „zaprosiłam" tutaj Bi Raina, problem tkwił w tym, że… marshmallow~ marshmallow~ - z ust Wróżki rozległy się słowa piosenki. Z czasem wszystko zaczęło wirować, a dźwięki stawały się o wiele głośniejsze i wyraźniejsze. Dopiero, gdy wszystko zniknęło TaeMin zdał sobie sprawę, że piosenka, którą słyszy to dźwięk jego budzika. Po omacku wyłączył denerwujące urządzenie, przetarł oczy dłońmi i stwierdził, że więcej nie zje Kijkowego budyniu czekoladowego niewiadomego pochodzenia tuż przed snem.